วิธีการใช้ไวยากรณ์

ไวยากรณ์ 아/어/해야 하다 (ต้อง...) ใช้แสดงให้เห็นถึงภาระหน้าที่ ความรับผิดชอบ หรือสิ่งที่จำเป็นต้องทำ มักมีคำว่า 꼭 , 반드시 ร่วมด้วยเสมอเพื่อเพิ่มความหนักแน่นมากขึ้น

ไวยากรณ์ 은후에/ㄴ후에/후에 (หลัง/หลังจาก...) ใช้ในการแสดงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลัง หรือการกระทำที่เกิดขึ้นหลังจากอย่างอื่น ๆ มาจากคำว่า 후 แปลว่า "หลัง"

ไวยากรณ์ 기 전에/전에 (ก่อนจะ.../ก่อน) ใช้ในการแสดงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อน หรือการกระทำที่เกิดขึ้นก่อนอย่างอื่น ๆ มาจากคำว่า 전 แปลว่า "ก่อน"

ไวยากรณ์ 러/으러 ใช้เมื่อต้องการแสดงให้เห็นถึงเหตุผลหรือจุดประสงค์สำหรับการไปที่ไหนสักแห่ง มักใช้กับกริยา 가다 และ 오다 จะแปลได้ว่า ไปเพื่อ../มาเพื่อ...

ไวยากรณ์ 려고 하다/으려고 하다 ใช้ในการแสดงแผนการหรือความตั้งใจของผู้พูด ที่จะกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งในอนาคตอันใกล้ ใช้ตามหลังคำกริยาการกระทำ

ไวยากรณ์ 으니까/니까 ใช้ในการแสดงความเป็นเหตุเป็นผลของสองประโยค โดยอาศัยความรู้สึกและความคิดเห็นของผู้พูด หรือใช้ในการเชื่อมเหตุและผล

ไวยากรณ์기 때문에/때문에 ใช้แสดงสาเหตุหรือเหตุผล มักใช้กับรูปแบบทางการ หรือใช้กับภาษาเขียนมากกว่าพูด มักจะมีความหมายในเชิงลบและบ่งบอกถึงการโทษคนอื่น

ความหมายที่1 แล้ว,แล้วก็...,และ ใช้เชื่อมประโยค แสดงลำดับเหตุการณ์ เหตุการณ์แรกและเหตุการณ์หลังมีความเกี่ยวเนื่องกันอยู่ ความหมายที่2 เพราะว่า... เป็นคำเชื่อมประโยค ใช้ในการแสดงผล

ไวยากรณ์ 에게 (ให้/แก่/แด่/กับ) ทำหน้าที่เป็นตัวชี้กรรมรองของประโยค ตามหลังคำนาม บุคคลหรือคำสรรพนาม ใช้กับสิ่งมีชีวิตเท่านั้น

ไวยากรณ์ 보다 (กว่า) ใช้เมื่อต้องการเปรียบเทียบระหว่างสิ่งสองสิ่ง ประโยคที่มี 보다 จะมีประธานเสมอ และคำไหนอยู่หน้า 보다 ต้องแปลหลังสุดเสมอ